Echtscheiding: ouderschapsplan, kindercontract en vorming nieuw samengesteld gezin

“Partners scheiden, maar ouders niet”

Tijdens en na een scheiding zijn er veel materiële en financiële zaken te regelen. De emotionele aspecten van het uit elkaar gaan worden dan nogal eens vergeten. Ieder is er op eigen manier mee bezig. Ouders, maar vooral ook kinderen, hebben in die periode vaak extra steun nodig om de gevolgen van het uit elkaar gaan te verwerken. Kinderen scheiden mee, raken vaak in de knel en mogen ook meedenken over wat zij vinden en willen. Zij hebben recht op een goede begeleiding en verwerking van hun emoties, o.a. door beeldende en creatieve therapie.

Als (ex)-partners een goede vorm vinden om na de scheiding zo respectvol mogelijk met elkaar te blijven omgaan, kunnen zij zich daarna als collega-ouders optimaal inzetten voor een goed ouderschapsplan. Zoals ik met de ouders samen het ouderschapsplan ontwerp en beschrijf, zo kan ik met de kinderen ook een kindercontract uitwerken. Het kind verwoordt daarin zijn/haar wensen naar de ouders toe en alle betrokkenen -ook ik- ondertekenen dan het document. Daarmee voelt het kind zich gehoord en erkend en wordt de toekomst minder onzeker.

Als na scheiding met nieuwe partners en kinderen een nieuw gezin wordt gevormd dan vraagt dat extra aandacht en begeleiding.

Begeleiding bij echtscheiding ondersteunt alle betrokkenen in het ordenen van gevoelens en gedachten, zodat er ruimte komt om de draad van het leven weer op te pakken, ondanks de verandering in de gezinssituatie.

 

Kinderen en echtscheiding

"Ik snap het niet... eerst houden ze van elkaar en dan opeens niet meer en maken ze veel ruzie. Tegen mij zeggen ze dat ik moet ophouden als ik ruzie met mijn broertje maak, maar zelf doen ze dat niet."
Marcus, 7 jaar

Een scheiding zet de wereld op zijn kop. Elk jaar krijgen veel kinderen te horen dat hun ouders niet meer samen verder gaan. Ouders kunnen eigenlijk niet scheiden. Ze worden ex-partners en gaan als collega-ouders een min of meer zakelijk ouderschap aan.

Dit “reorganisatieproces” naar een éénoudergezin is voor iedereen in het gezin een pijnlijk en
moeizaam gebeuren en dat brengt veel verdriet en boosheid met zich mee. Juist in deze tijd, als
communiceren niet makkelijk gaat, moet je als ouders samen overleggen en veel beslissingen
nemen. Vooral voor kinderen is het een zware klus om te verwerken dat hun ouders dan niet meer samen in één huis wonen of zelfs een nieuwe relatie aangaan.

“Ik ben verdrietig omdat pappa en mamma gescheiden zijn en dat vind ik niet leuk. Ze maken ruzie en daar word ik boos om. Ik zei toen stop en toen keken ze naar mij en toen gingen ze door. Ik huil in bed. M’n zusje zat toen in de buik van mamma.”
Nelleke, 6 jaar

In deze moeilijke tijd is het belangrijk dat kinderen goede ondersteuning en begeleiding krijgen.
Kinderen kunnen en willen niet altijd hun gevoelens met ouders delen en komen zo in een lastige en eenzame positie terecht.

Toch gaat het leven verder en het is noodzakelijk dat kinderen wel over hun emoties kunnen praten. Kinderen moeten meescheiden en hebben daarom recht op hun eigen manier van rouw- en verliesverwerking, passend bij hun leeftijd. Vooral zij verdienen een kans om verder te kunnen in de nieuwe situatie.

“Ze zijn nu al een jaar uit elkaar. Ik wil dat ze stoppen met ruziemaken en dat ze geen
vervelende dingen meer over elkaar zeggen en normaal met elkaar praten.”
Jaap, 12 jaar

Ik begeleid ouders en kinderen (vanaf vier jaar) bij het verwerken van het verdriet en het verlies tijdens en na de scheiding met het doel dat zij het dagelijkse leven weer oppakken.
Ondersteuning aan ouders: de praktische afspraken die zij maken met en over hun kinderen leg ik als mediator vast in het wettelijk verplichte ouderschapsplan. Op deze manier kunnen zij zo goed mogelijk samen collega-ouders worden.
Ondersteuning aan kinderen: met creatieve werkvormen, zoals tekenen, schilderen, spel, verhalen en gedichtjes, leer ik kinderen om te gaan met hun gevoelens en emoties. Voorwaarde is dat beide ouders instemmen met de begeleiding.
Vaak wordt na de scheiding een nieuw ‘samen-gesteld’ gezin gevormd en ook dat vraagt aandacht voor iedereen. Er kan dan een z.g. stiefplan worden gemaakt.

Voor de kinderen:

“Als ik hier weer kom,
als ik hier weer praat,
is het net alsof het verdriet
een beetje overgaat.“
Anne Greet, 10 jaar

Zo kun je je misschien wel eens voelen als jouw vader en moeder je verteld hebben dat ze niet meer bij elkaar blijven wonen. Je bent eerst boos, verdrietig, verward of bang om alles wat er
gebeurt. Misschien kun je ook weer een beetje blij worden en je opgelucht voelen als ruzie wordt opgelost. Dat zou fijn zijn.

Er zijn veel kinderen zoals jij die hetzelfde mee-maken. Erover praten is heel belangrijk, maar dat kan ook moeilijk zijn. Soms is het makkelijker om te tekenen, te schilderen, te schrijven of te spelen. Op die manier kun je laten zien wat er met jou gebeurt of gebeurd is.

Lijkt jou dat fijn? Je mag ook eerst een keer met je ouders komen kennismaken en rondkijken.

Tot ziens,
Annelies